A znacie już Krwawego Hana-Tamago?

Nazwa państwa: Finlandia, Republika Finlandii (fiń. Suomi, Suomen Tasavalta; szw. Finland, Republiken Finland)

Imię: Tino

Nazwisko: Väinämöinen

Data urodzenia: 
6 XII 1917

Wygląd postaci:
Finka wszyscy znają i kochają. Bez skrępowania można zaliczyć go do jednych z najsłodszych postaci z Hetalii, co oczywiście jest definiowane jego zachowaniem oraz wyglądem.
Buźka jego jest okrągła i nigdy nie znika z niej uroczy uśmiech, którym raczy wszystkich dookoła. Czasami się zdarza, że uśmiech ten jest aż za bardzo wymuszony, jednak jak dotąd nikt na to nie zwrócił uwagi. Uśmiecha się, aby ukryć swoje odczucia, które go dręczą. Niektórzy zamykają się w sobie i do nikogo nie odzywają, a on fałszywie się uśmiecha. Jest posiadaczem znośnie dużych oczu w kolorze fioletu, wiecznie otwartych i patrzących się na wszystkich z matczyną troską. Rzadko kiedy marszczą się w gniewie, trzeba się naprawdę napracować, aby uzyskać upragniony efekt. Wielkość gniewu zależy od wyrządzonej mu krzywdy lub od tego, kim jesteś, więc nie rób tego pochopnie.
Jak na mieszkańca północy przystało, ma bardzo jasną cerę. Niemal bez żadnej skazy, lecz nie przeszkadza mu to zbytnio. Nawet jeśli przesiaduje na słońcu, to jego skóra ciężko się opala. Skoro już mowa o cerze, to warto wspomnieć o rumieńcach, które często goszczą na jego pulchnej twarzyczce.
Jego włosy w kolorze blondu lub nawet jaśniejsze, są na tyle krótkie, aby nie zakrywać mu uszu oraz oczu. Nie posiada jednak prostej grzywki, a taką ułożoną na bok.
Tino nie należy do grubych, ale nie jest też za specjalnie chudy. Jest nieco pośrodku, ale bardziej zmierzającej ku pulchności. Powiedzmy tak - chłopak bez nie gruby, ale ważący o dwa lub trzy kilogramy za dużo. Nie jest również za wysoki, bo mierzy niecałe 170 cm. Na siebie zakłada swój mundur lub zwykłe, codzienne ciuchy, które składają się z białej, schludnie wyprasowanej koszuli, przyjemnej w dotyku, kakaowej kamizelki oraz materiałowych spodni w kolorze mosiądzu. Kolor munduru nie jest zbyt zróżnicowany, ponieważ praktycznie jest tam tylko błękitny, z ciemnymi dodatkami. Otóż mundur Tina to błękitne bryczesy oraz tego samego koloru kurtka, wysokie czarne kozaki i biała czapka. Pod szyją uczepiony ma srebrny krzyż.

Charakter postaci:
Finlandia jest naprawdę uprzejmą i serdeczną osobą. Pomoże każdej osobie w potrzebie i nie będzie nic chciał w zamian. Stara się być osobą, której inni mogą się zwierzyć oraz jej zaufać. Jest również optymistą, któremu nie brakuje pomysłów. Do głowy wpadają mu te normalne oraz te dziwaczne. Stara się i bardzo dobrze mu to wychodzi. Tino jest uznawany za osobę z bardzo dorosłą psychiką, co jest prawdą. Mimo że dużo przeszedł, a mu było najciężej ze wszystkich Skandynawów, to on nadal się uśmiecha i śmieje. Nie chce, aby inni się o niego bali lub martwili, ponieważ nie chce innym wchodzić na głowę.
W duchu jednak martwi się o dużo rzeczy, zaprząta nią sobie nawet najmniejszymi rzeczami.
Może i z zewnątrz zdaje się być niewinny bezbronny, to jednak tak naprawdę może być groźny. Na całe szczęście dzieje się tak dopiero wtedy, kiedy ktoś naprawdę go wkurzy. A wkurzyć go trudno, ponieważ nauczył się nie denerwować z byle czego, więc trzeba się naprawdę napracować, aby wywołać u niego groźny wyraz twarzy... Cóż, ale jeśli już tego dokonałeś, to bez kija nie podchodź. W tej chwili Fin na pewno jest tak wkurzony, że dzieci i zwierzęta uciekają na jego widok. Mimo że je uwielbia i ma z nimi bardzo dobry kontakt. Uwielbia się nimi opiekować, a zwierzęta nie przejawiają niechęci wobec niego.
Skoro mówimy już o charakterze, to warto wspomnieć, że chłopak inaczej myśli, a inaczej się zachowuje. Tak jak już wspomniałam, chłopak stara się być miły. Jednak w duchu gardzi osobami, których nie lubi. Jeśli się wkurzy, to nawet nieświadomie życzy im bolesnej i długiej śmierci.
Jego gust kulinarny też jeszcze dużo wymaga. Słynny jest z dziwnych smaków potraw, takie jak Salmiakki - słona lukrecja o bardzo specyficznym smaku.

Relacje z innymi państwami:
Szwecja - ten pan go czasami przeraża. Przyzwyczaił się do spędzania z nim czasu, nawet wtedy, kiedy ten się nie odzywa. Próbuje jakoś podtrzymać rozmowy, ale jako odpowiedzi otrzymuje krótkie wyrazy. Szanuje go, jednak denerwuje się, kiedy nazywa go swoją "żoną". Tutaj trochę trudno mi opisać, bo jeśli bierzemy pod uwagę stosunki kanoniczne, to powinien być do niego ciepło nastawiony, ale jeśli chodzi o historię, to jednak tak pięknie by nie było.
Dania - dziwi go, jak można być aż tak bardzo rozbrykanym; Nie przepada za nim za jego całe traktowanie, ale... ale Fin stara się być miłym chłopcem, prawda?
Norwegia - jak do wszystkich, to i również do niego. Stara się być miły i pomocny, jednak czasami czuje, że ten za nim niezbyt przepada. On próbuje nie zwracać na to uwagi i żyć dalej, choć i przy nim nie można powiedzieć, że pała do niego miłością.
Islandia - Isiek ma brata, prawda? Fin też by chciał mieć kogoś, kogo mógłby nazwać "braciszkiem" lub dowiedzieć się o nieznanej rodzinie; Nie jest do niego źle nastawiony, jest uprzejmy i na pewno nigdy nie obrazi.
Estonia - przyjaciel Tina, z którym świetnie się dogaduje. Uwielbia z nim spędzać czas na różne sposoby, a kiedy długo się z nim nie spotka, zaczyna za nim tęsknić. Jednak tak ma przy wszystkich osobach, których lubi. Jest również jego głównym partnerem handlowym.
Rosja - za nim nie przepada, a może nawet nienawidzi. Boi się go, tak jak każdy inny i próbuje być względem niego uprzejmy, a w jego towarzystwie czuje się skrępowany i zażenowany. W duchu wyklina Ivana, co może być zadziwiające, skoro mowa o Finku.
Niemcy - autor pokazał ich jako przyjaciół, ponieważ byli sprzymierzeńcami podczas II Wojny Światowej.
Reszta świata - Tino do każdej postaci ma inne uczucia, jednak przy wszystkich zachowuje się tak samo, więc można powiedzieć, że do wszystkich nastawiony jest prawie tak samo. Jednak chciałam tu wyróżnić Bałtów, z którymi ma dosyć dobre stosunki.
Jeśli gdzieś jest jakaś gafa lub czegoś brakuje, albo powinno być inaczej, to czekam na uwagę, żeby poprawić.

Dodatkowe informacje:

> Wraz ze Szwecją opiekują się niewielkim pieskiem o imieniu Hana-Tamago, którego rasa to prawdopodobnie bichon;
> Pierwszym zaoferowanym imieniem dla psa przez Fina był "Krwawy Hana-Tamago";
> Z przyzwyczajenia, odświętnie, raz na jakiś czas, ubiera strój św. Mikołaja;
> Uwielbia Salmiakki (choć w smaku są okropne...);
> Oraz sauny;
> I pozwólcie wspomnieć mi o Muminkach;
> A uwierzycie, jeśli powiem, że był snajperem?
> Nie popiera wymyślonych kar Szwecji dla Sealandii (czy zakładanie mu karton na głowę z napisem "Anglia" jest normlane, czy też nie?);
> Finowie są o wiele niżsi od pozostałych Skandynawów (choć nimi nie są, jeśli mówimy o podziale etnicznym);
> Finlandia kojarzy się przede wszystkim z wódką, Mikołajem, reniferami, Muminkami i kierowcami rajdowymi;
> W Finlandii języki urzędowe to fiński i szwedzki;
> Mon Dieu~,
> North Korea is the best Korea.