Najjaśniejszy SM!

1. Nazwa państwa: Najjaśniejsza Republika San Marino!

2. Imię: Carlo

3. Nazwisko: Gatti

4. Data urodzenia:

5. Wygląd postaci: Przypomina swym wyglądem braci Włochów. Jest szatynem z gęstymi włosami, posiada mały loczek po prawej stronie, warto dodać, że jest koncówka jego rozdwojona. Oczy ma w kolorze miodowym. Czarujący uśmiech. Wysoki chłopak, długie nogi ma, więc szybko spieprza. Wydaje się być aż zbytnio szczupły. Ma dosyć uroczy uśmiech który nie schodzi z jego mordki.

6. Charakter postaci: Jest to facet skłony do przesady. Wszystko u niego musi być "naj" (nawet nazwa państwa)! Najjaśniejsza, najlepsza, najzajebistrza, najkartoflistrza. Nie ważne co, byleby tylko było najlepsze! Poza tym wierzy, że ma po kuzynach włoski magnetyzm i panny będą padać do jego stóp...zresztą nie tylko panny. Jednakże sztuka podrywu tejże osoby jest na kompletnie innym poziomie niż tylko można sobie wyobrazić. Może porównać twe oczęta do dwóch najurokliwszych lamp, wiszących na staromodnym suficie w okolicy śmieciarki. Mało kto rozumie jego miłosną taktykę. On zresztą też raczej nie, po prostu chłoptaś gada co mu ślina na język przyniesie. (W końcu chciałby być romantyczny, lecz czy ktokolwiek słyszał o jakimkolwiek Sanmaryńskim poecie?). Mimo wszystko jest w nim coś urokliwego, pokroju tych wszystkich bocznych uliczek w jego stolicy czy też widoków z szczytu Monte Tino. Nie należy do herosów, rzucających się w wir walki. Kłamstwem byłoby jednak też stwierdzenie, ze od razu wywiesza białą flagę. Potrafi się postawić...aby spieprzyć czym prędzej na swoją bezpieczną górę. Kiedyś Napoleon proponował powiększenie jego granic, na co się Sanmaryńska ludność nie zgodziła. Carlo lubi więc siebie takiego jakim jest i to mu starcza. Jest bardzo gościnny, cieszy się na myśl o tym, ze ktoś wpadnie do niego z wizytą. (W końcu turystyka ludzie!)

7. Relacje z innymi państwami:
-Państwo Kościelne - właściwie ich relacje historyczne są bardzo skomplikowane. Bardziej niźli Państwo Kościelne miało z jakimkolwiek innym krajem. W historii San Marino było nawet kilka wydarzeń, w których San Marino tracił suwerenność na rzecz tego oto kraju.
-Włosi - Dogaduje się z nimi, aczkolwiek nawet pomimo swojej niezależności jest od nich zależy, co go mocno denerwuje. Kiedyś założył kasyno czego Vargasowie nie popierali, a wiec zablokowali mu granicę... jak tu on ma wytrzymać z takimi? Niemniej lubi ich bardzo a przynajmniej w stosunku do nich nie widać żadnej wrogości. Chociaż stara się być momentami złośliwy.
-Francja - małe państwo zostało uznane przez Francję (w sumie przez Napoleona) w 1797, tak więc San Marino lubi go i nie rozumie zbytnio powszechnej antypatii do niego.
-nacje żeńskie - Stara się być wobec nich szarmancki. Lubi towarzystwo pań.
-Reszta świata - Widzi w nich turystów. A to kasa. Lubi kasę.

8. Dodatkowe informacje:
-San Marino stało się synonimem wyścigów samochodowych Formuły I . Uwielbia to!
-Tanie wino ma chociaż i tak dobre! Degustować je może każdy jeśli nie wygląda na mniej niż 10 lat.


Korea Północna, o Mój Boże! z najlepszą Koreą wygrać nie może~!

Ależ panie władzo, coś niczym stokrotka na dnie rozpaczy wyrasta!
Ja bardzo bym chciał, lecz aktualny szef nie zezwala mi wypowiadać tak niestosownych słów, niczym pierwsze lody miętowe z posypką różową, o Korei.
I nie zgadza się (jako wierna poddana Watykanu, w swej zafelistej osobie) do wymieniania imienia pana swego w francuskiej mowie, które jej Wietnamskie serduszko nie znosi. O najnieszczęśliwszy świecie! Cóż mam uczynić?!
:c

Niezmiernie mnie to cieszy, niczym dwa ścieśnione w uścisku kiszone ogórki myślące tylko o białym niebie <3

Ależ tylko Avatara mi braknie! Lecz i to w trosce o oczy niewieście, co z zachwytu zawyłyby niczym nornik pozbawiony nocnika. To tylko z troski, cóż rzec ja mogę? :c Dbam o lud mój, bo lud w miśku wspomnień gorących tamtej nocy zimowej siedzi...ah! Cóż to za trud życia mego-