Wietnam.

1. Nazwa państwa: Socjalistyczna Republika Wietnamu (Cộng hòa xã hội chủ nghĩa Việt Nam)

2. Imię: Chi Minh

3. Nazwisko: Wang

4. Data urodzenia: 2 września 1945 (ogłoszenie niepodległości od Francji) 


5. Wygląd postaci: Stosunkowo niska, mierząca około metra sześćdziesiąt Azjatka. Raczej szczupłej budowy ciała, ze średniej wielkości biustem i długimi palcami u rąk. Długie włosy koloru smoły sięgają jej do połowy pleców, jednak zazwyczaj wiąże je w kucyk za pomocą czerwonej wstążki. Oczy koloru zamrożonego miodu zdają się przypatrywać światu bez szczególnego wyrazu, a jeżeli już się jakiś pojawi – nie oczekuj, że będzie on szczególnie przychylny. Rzadko się uśmiecha – jeżeli w ogóle to robi, zawsze w towarzystwie rodziny, a już najczęściej przy Tajlandii, Chinach i Tajwanie. Wydaje się, że bije od niej wręcz chłodna aura. O bliznach na brzuchu i plecach wie tylko Tajlandia, Francja i Ameryka (ta ostatnia dwójka z jakże prostego powodu – sami przyczynili się do ich powstania). Z ich powodu stara się zakrywać jak najwięcej ciała, dlatego zazwyczaj można ją spotkać w narodowym stroju Wietnamczyków – ao dai. Najczęściej ma ono kolor zielony, lecz czasami ubiera biały. Nieodłącznym elementem jej stroju jest pleciony ze słomy ryżowej oraz wiosło służące do kierowania dżonką. Czasem, ale jedynie czasem ubiera zielony mundur typowy dla Wietnamskiego wojska. Do tego wysokie, czarne buty na grubej podeszwie i zamiast kapelusza – prosta czapka z krajowym symbolem – gwiazdką.

6. Charakter postaci: „Ma reprezentować “silną kobietę” w swej historii” – napisał kiedyś Himaruya. Taka jest właściwie prawda, bo jeżeli ktoś chciałby scharakteryzować Chi w dwóch słowach powiedziałby właśnie o silnej kobiecie. Pomimo faktu, że nie miesza się nigdy w konflikty słowne, potrafi walczyć o swoje racje lub w obronie kogoś naprawdę jej bliskiego. Nie ugina się pod żadnym szantażem, jest typem chłodnej negocjatorki. Nigdy nie działa bez wcześniejszej kalkulacji możliwych strat i korzyści. Bardzo ciężko zdobyć jej zaufanie, tak samo jak doczekać się od niej jakichś konkretnych wypowiedzi odnośnie jej uczuć. Wychodzi z założenia, że ktoś, kto ją dobrze zna powinien wiedzieć, co czuje w danym momencie. Stara się nie zachowywać w sposób nieprzemyślany, jednak kiedy w jej polu widzenia zjawia się Francja, natychmiastowo czuje chęć do obicia mu twarzy. Wobec innych krajów, za wyjątkiem USA i swej rodziny zachowuje dyplomatyczną neutralność. Przy rodzeństwie zachowuje się bardzo spokojnie, jest trochę zbyt zapobiegliwa. Szczególnie tyczy się to młodszej siostry. Płacze jedynie w skrajnych sytuacjach, które dotyczą jej najbliższych, choć podobno jeszcze nie zdarzyło się nikomu widzieć Chi płaczącej. Ma problem z wybaczaniem, często rozpamiętuje sytuacje, które stały się dawno, dawno temu i inne kraje ich nie pamiętają. Jest bardzo kreatywna, potrafi wymyślić bardzo wiele użytecznych rzeczy w krótkim czasie, taki Azjatycki MacGyver. Dodatkowo uwielbia gry komputerowe i wolny czas poświęca właśnie na oddawanie się tej rozrywce.
7. Relacje z innymi państwami:
Chiny: Najstarszy brat, który swego czasu podjął się opieki nad nią. Kocha go z całego serca, jednak mieli też parę konfliktów w historii i nadal od czasu do czasu pakują się w kłótnie. Spędzili ze sobą jednak tyle wspaniałych chwil, że czasem potrafi powstrzymać swój wojowniczy charakter i jedynie zgodzić się ze zdaniem osoby starszej od niej, której należy się szacunek. Rzadko zwraca się do niego po imieniu, zazwyczaj „anh trai” (starszy brat).
Japonia: Drugi najstarszy z braci. Zdarzyło się, że to Kiku opiekował się Chi i wtedy właśnie wykwitła między nimi więź podobna do tej, która stworzyła się między nią a Chinami, gdy była jeszcze dzieckiem. Kiedyś powiedziała mu, że go kocha (oczywiście tylko i wyłącznie w aspekcie relacji brat-siostra), co wiązało się z nietypową, bardzo emocjonalną reakcją ze strony Hondy. Czuje się wdzięczna, że wyzwolił ją z rąk Francji.
Korea Południowa: Kolejny z braci. Nie przeszkadza jej jego zachowanie, chociaż chciałaby, żeby trzymał łapki przy sobie i nie przywłaszczał wspaniałych elementów Wietnamskiej kultury. Nie wiadomo dlaczego, ale to właśnie jemu najbardziej lubi gotować. Uwielbia też słuchać różnych historii opowiadanych przez Yongsoo, ponieważ, jak sama twierdzi “pomagają jej się odstresować”.
Hong Kong: Jeden z młodszych braci. Jeżeli już w ogóle spędzają razem czas, milczą lub jedzą. Chi ma w głębi duszy nadzieję, że młodzieniec zacznie się częściej odzywać.
Tajlandia: Są ze sobą naprawdę bardzo blisko. Żadne z nich nie może odpowiedzieć na pytanie „czy to jest przyjaźń, czy to jest kochanie?” Znają się właściwie najdłużej, nawet mieszkali przez parę lat razem. Mieli też trochę nieprzyjemnych epizodów, ale wydaje się, że oboje puścili je już dawno w niepamięć. W żartach zwraca się do niego „voi ban”, „Słoń-Przyjaciel”.
Tajwan: Jedyna siostra. Czasami Chi łapie się na tym, że zachowuje się wobec Taj jak matka I bardzo jej z tego powodu przykro. Jest dumna z urody siostrzyczki, którą uważa za najpiękniejszą na świecie. Jest gotowa obronić ją przed każdym atakiem, niczym ochroniarz. Mówi o niej „Dai Loan”, co oznacza po prostu „Tajwan”.
Francja: Niewiele trwał okres pierwszej próby istnienia państwa Wietnamczyków. Francja ni z tego ni z owego przybył na półwysep Indochiński i zrobił z niej swoją kolonię. Nie pomagały nawet walki toczące się między Wietnamczykami a Francuzkimi misjonarzami. Nie pomógł płacz, krzyk, prośba zgody na powrót pod skrzydła brata. Nie cierpi, gdy Francis zwraca się do niej imieniem z lat ich wspólnego ‘pobytu’ – Ciel. Jednak musi mu podziękować za to, że nauczył ją pisać i czytać, zmniejszył umieralność jej ludności, bo nigdy nic nie jest stricte czarno-białe. Mimo wszystko żywi do niego ogromną niechęć i najlepiej, jakby nie pokazywał się jej na oczy.
USA: Tutaj relacje są bardzo skomplikowane. Z powodu ośmiu lat wojny, Chi zdążyła znienawidzić Alfreda z całego swego serca. Wyrządził jej tyle zła, o ile by go nie podejrzewała w nawet najśmielszych wizjach. Znała go niby wcześniej z opowieści Francji, ale rysował się w nich raczej jako trochę głupi młody człowiek z wysokimi ambicjami, jako lekko stuknięty aniołek. Wtedy jeszcze nie wiedziała, że ten ‘aniołek’ zgotuje jej piekło na ziemi. Większość z blizn Chi to ślady po jej potyczkach z Alfredem. Po zakończeniu wojny starali się jakoś unormować swoje stosunki i teraz, pomimo Wietnamskiego oporu, muszą współpracować dla poprawienia sytuacji gospodarczej.
Rosja: Z powodu podobnego systemu sprawowania władzy między Ivanem i Chi rozkwitła piękna przyjaźń. Niektórzy mówią, że ‘chłodną aurę’ zaproponował właśnie Rosja, który stwierdził, że z nią będzie „wyglądać poważniej i udowodni, że komunizm nie jest sezonowym pomysłem na prowadzenie polityki”. ZSRR upadło, SRW trwa nadal.

8. Dodatkowe informacje:

X cholernie tego nie lubi, jednak kiedy śpi lub jest bardzo zdenerwowana, zaczyna przeklinać po francusku.
X uwielbia pić napoje gazowane. Poznała je dzięki Alfredowi oczywiście, kiedy zaczęli odbudowywać wzajemne stosunki w 1995 roku.
X Jej ulubionym zwierzęciem jest tygrys.
X Swe imię otrzymała po wietnamskim bohaterze narodowym Ho Chi Minh’u. Walczył on o zjednoczenie Wietnamu, był także prezydentem i premierem Demokratycznej Republiki Wietnamu.


North Korea is the best Korea
Mon dieu~